معنی حاث باث - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حَ ثَ بَ ثَ)

حیث بیث . حیث بیث . حاث باث . حوثاًبوثاً. پریشان و متفرق. گویند: ترکهم حوث الخ، پریشان و متفرق کرد ایشان را. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

(حَ ثَ بَ ثَ / حَ ثِ بَ ثِ)

همان حوث بوث. (از منتهی الارب). رجوع به حوث و بوث شود

(صَ صَ / صِ صِ)

لغتی است در حیص و بیص، وقع فی حیص و بیص... وحاص باص، ای فی اختلاط لا محیص عنه. (منتهی الارب)